25 Şubat 2009 Çarşamba
ayışığıma...
’Limanım olur musun’ demiştin bana; bir limana en fazla ihtiyacım olduğu, fırtınaya tutulduğum parça parça olduğum bir zamanda. (‘Aptal olmalı’ demiştim içimden) ’Olamam’ demiştim ben de. ‘ Liman olabilecek kadar güvenli değilim, hiç değilim. ’ Umursamadın sözlerimi, demir attın bende. Kaçmaya çalıştım; kaçtım, kaçtım… Bütün kaçışlarımın sende son bulduğunu görene dek sürdü bu kaçışlarım. Her fırtınaya yakalanışımda, nasıl becerdiysen ummanın ortasında, sakin huzurlu bir liman oldun bana. Bütün ayıplardan, günahlardan, yasaklardan azade; sakin, sıcak, huzurlu, güvenli bir liman…
Senden hiç korkmadım, seni hiç yadsımadım. ‘Senin kadının olmak istiyor canım’ dediğinde de, ‘Senden umudu hiç kesmedim’ dediğinde de hiç korkmadım senden. Sen hep benim oldun, benim bir parçam oldun. O kadar aşinaydın ruhuma, yüreğime…
Liman olan sen olduğunda da; ben sönmeye yüz tutmuş güneşken, bana can veren ayışığı olduğun zamanki gibi rollerimizi değiştik seninle. Ben de senden umudumu hiç kesmedim, biliyorum ki:
eşikteki öpücük, tarih bilinci olmayan bir aşkın mührüdür artık...
.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
Duygularını ne kadar güzel dile getirmişsin. Erkeklerin eşlerine olan aşklarını bu şekilde dile getirmelerinin artık rüya olduğunu sanıyordum :) Yüreğine sağlık. Aşkınız ve mutluluğunuz daim olsun. Ömür boyunca birbirinizin yaslanacağı tek omuz olun.
O limanda ki gemiler yerini bulmuşsa bence sorun yok artık.Rüzgar,fırtına ya da gelgitler hiç etkilemeyecektir,şimdi atılan demiri çekip yola çıkma zamanı...
edebi bir havayla çok güzel yazılmış satırlar. tebrik ederim..
Funda, Aylin, Berrin,
Çok teşekkür ediyorum yorumlarınız için.
Yorum Gönder