Küçüğüm, daha çok küçüksün...

‘’ Babacım, bana şakış alar mısın? ’’
‘’Almaz mıyım birtanem, sakız da alırım çikolata da; ama babaanneni üzmek…? ‘’
‘’Yoook!..’’
‘’Aferin benim tatlı kızıma.’’
………………….
Zaman acımasız bir hızla akıp gidecek ve sen büyüyeceksin. O zaman yanında olur muyum bilemem ama yanında hep iyilerin olması için dualarıma şimdiden başladım kızım. Yanında hep iyilerin olmasını sağlayabilecek bir iradeye sahip olabilmen için bütün dualarım.
Yemek yemeyi, su içmeyi, konuşmayı, tuvaletini yapmayı, oturmayı, kalkmayı… Bütün bunları öğrenebilmen için annen ve babaannenle seferber olduk, maşallah çok da akıllısın kızım; hemen öğreniyorsun her şeyi. Ama sana öğretmeye çalışsak da öğretemeyeceğimiz şeyler var canım. Onları da hayat öğretecek… Öğrenmen çok vakit alacak, çok sancılı olacak, çok canın yanacak, çok acı çekeceksin… Ama öğ-re-ne-cek-sin!.. Hayat, son nefesine kadar insana yeni bir şeyler öğretmeye çalışan azimli bir öğretmendir. Öğretmenini sevdiğin derslerde başarılı olursun kızım, öğretmenini sev.
Yüzümüz gözümüz kan çanağına dönene kadar kavga edip de ertesi gün sarılıp barışacak kadar birbirimizden vazgeçemediğimiz, bir arkadaşım vardı; kan kardeşiydik… Ama insanlar öyle bir yöne doğru gidiyor ki, senin bu tür dostlukları yaşayamamandan korkuyorum. Artık insanlar sanal bir dünyada yaşıyorlar; dostluklar da sanal, mutluluklar da… Hatta belki de en acısı, acılar bile sanal…
Hayat azimli bir öğretmendir dedim ya, azimli olduğu kadar da kıskançtır. Herşeyi kendi öğretmek ister, başkalarının tecrübeleri hiçbir işe yaramaz… Yani kısacası güzel kızım, yaşayacak ve öğreneceksin. Dileğim her dersi bir defada öğrenebilmen, benim gibi yıllarca sınıf tekrarıyla ömrünü geçirmemen. Allah zihin açıklığı versin bebeğim.



.....